Waarom ik mijn Facebook heb verwijderd

Foto: Thomas Ulrich

Al een tijdje hield het mij bezig. Voldoet het nog aan waar ik het het oorspronkelijk voor had aangemaakt? In contact zijn met mensen en op de hoogte blijven van wat hun bezig houd. Toen ik mijn Facebook pagina aanmaakte was ik in Los Angeles voor een acteercursus en daar hoorde ik voor het eerst van dit social media platvorm. Het was toen nog voornamelijk bekend in Amerika. Maar ik zou na die week naar huis gaan en het leek mij leuk om in contact te blijven met de mensen die ik had ontmoet. Dus maakte ik een profiel aan. Nu ruim 10 jaar later sta ik er toch anders in.

Contact
Van 10 vrienden ging ik naar 20, 30, 40 en nu 10+ jaar later eindigde ik met 400+ mensen in mijn lijst. Allemaal vrienden, familie en leuke mensen die ik door de jaren heen heb ontmoet. Hoewel je elkaar echt niet dagelijks spreekt en sommige mensen zelfs nooit is het toch een makkelijke manier van op de hoogte te blijven van elkaars leven. Tenminste dat was de insteek van het platform. Voor mij is dit echt niet meer het geval. Hoewel. Niet via Facebook. Ik gebruik al een tijd veel liever Instagram. Gewoon foto’s, leuk tekstje erbij. Simpel maar wel vermakelijk, informatief of zelfs inspirerend. En ook niet geheel onbelangrijk; niet zoveel reclame en onzin. Steeds als ik mijn Facebook weer afsloot vroeg ik mij af wat ik nou eigenlijk had gezien. Nieuwsberichten die me echt niet boeien, reclame waar ik niet om vraag en verkoopberichten.

“Wat voegt iets toe aan mijn leven en wat zijn randzaken?”

Corona en bewustwording
Door de hele Corona situatie ga je toch bewust en onderbewust nadenken over dingen. Zelf maakte ik steeds meer onderscheid tussen wat ik nou écht nodig heb en wat bijzaak is. Dingen en gedachten categoriseren. Wat voegt iets toe aan mijn leven, waar word ik blij van en wat zijn randzaken welke ik als ‘rommel’ beschouw? Zo dacht ik meer en meer wat nou de toegevoegde waarde was van de app op mijn telefoon. En dus begon ik een mentale checklist af te gaan.

– De mensen die ik leuk vind om te volgen, heb ik die ook op Instagram of kan ik die op een andere manier bereiken?
– Zijn de dingen die ik voorbij zie komen op Facebook echt alleen via daar te vinden of zijn er eventueel ook andere platforms voor?
– Hoeveel tijd ben ik eigenlijk kwijt aan doelloos scrollen. Niks mis met af en toe je verstand op 0 zetten en op de automatische piloot lekker te koekeloeren. Maar voor je het weet ben je beland in een digitale telenovela van twee of meer compleet vreemden die tekeer gaan tegen elkaar in de comments onder een nieuwsbericht. Stiekem soms best vermakelijk hoor, maar echt van toegevoegde waarde is het natuurlijk niet.

Kortom ga ik écht iets missen als ik het niet meer heb. Het antwoord was heel duidelijk. Nee.
En toch hield iets mij tegen. Dat was dat mijn blog gekoppeld stond aan Facebook en het meeste verkeer toch echt daar vandaan kwam. Doe ik er dan wel goed aan om het te verwijderen? Wat als ik al mijn bezoekers kwijt raak?

Mailinglist
Ik wilde nog steeds het principe aanhouden van mensen tegelijkertijd op de hoogte houden wanneer er een nieuwe blog online zou komen. Want hoe makkelijk is het om als bezoeker gewoon even een mailtje te krijgen en simpelweg op de link te klikken. Daar hou ik zelf ook van. Gemak dient de mens toch? Maar ja is zo’n systeem niet ouderwets? Zitten mensen hier nog wel op te wachten?
Ik besloot dat wanneer mensen mijn blog leuk genoeg vinden zij mij ook zonder Facebook weten te vinden en zich -als ze willen- in zullen schrijven voor de mailinglist.
Dus zette ik op Facebook een bericht met de mededeling dat het profiel zou verdwijnen en ik over ga op een mailinglist. Waar ik zo tegen op had gezien was uiteindelijk nergens voor nodig. Jullie reageerden hartstikke leuk en positief en de mailinglist wordt dag per dag groter. Dankjulliewel!

Heb jij je al ingeschreven voor de mailinglist?