4x ‘Dat gaat míj niet gebeuren’

Je kent het wel (of (nog) niet), tijdens je zwangerschap wordt je bijna dood gegooid met goed bedoeld advies en allerlei verhalen waar je soms echt niet op zit te wachten. En uiteraard zijn sommige tips welkom en doe je er ook wat mee, en bij sommige verhalen denk je weer;’ Nou dat gaat mij niet overkomen hoor.’ Eum, ja.. Daar moet ik toch keihard op terug komen, want hoewel ik bij sommige dingen echt dacht dat ik dat niet zo zou ervaren of het heus wel onder controle zou hebben, ging het bij deze 4 punten toch even iets anders dan dat ik in eerste instantie in gedachte had.
Kraamtranen

‘Och wel nee, huilen bij het zien van een commercial? Of zomaar spontaan uit het niets? Dat gaat mij niet gebeuren!’ Grappemaakster, moet mijn vol met hormonen gierende ‘duiveltje’ gedacht hebben. Want daar kwamen ze hoor op de 4e dag. Als ik naar Olivia keek begonnen de tranen te stromen als een waterval. Was ik weer een beetje bijgekomen, hield ik haar vast, hoppa en daar gingen de tranen weer. ‘Naah wat is dit?! Stoppen hoor!’ Zit ik lekker tv te kijken tot die ellendige commercials voorbij komen. Pampers. Lachende baby in beeld. Vrolijke ouders die de lachende baby kussen. Stromende tranen over mijn wangen. Laat de Kleenex maar doorkomen..

Huilen bij het vertrek van de kraamhulp

‘Nee hoor, ik ga me groot houden en echt niet huilen!’ Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen want je kent die gene maar een paar dagen, maar waar ik me even in had vergist is dat je je letterlijk en figuurlijk bloot geeft dus je leert elkaar op een heel andere manier en snel kennen. Ook heb je een week lang iemand waar je alle vragen aan kunt stellen, je hebt een ritme en je word geholpen met alles. Ik werd al wat nerveus 2 dagen voordat de kraamweek voorbij was, ‘Shit wat als ik er niks van bak?’ dacht ik. ‘En hoe ga ik dat doen met een ritme opbouwen?’. En daar was dan het moment dat ze weg ging, en ja hoor hoppa tranen.. Ik heb een hele fijne kraamhulp gehad en daarmee ook een leuke kraamweek. Echt complimenten voor mijn kraamhulp!

Zwangerschapsdementie

Ik dacht dat dit na de zwangerschap wel over zou zijn, maar nee niet dus. Ben ik bezig met een tas in te pakken, vergeet ik of ik al de billendoekjes mee heb genomen terwijl ik dat nog geen minuut ervoor heb gedaan. Boodschappen doen, thuis nog bedenken dat je echt dat ene ding moet halen om vervolgens in de winkel te staan en echt niet meer weten wat je nu toch eigenlijk ook alweer moest hebben. Of -en nu weet ik niet of dit ook hieronder valt- trots met je kindje pronken als een voorbijganger een opmerking maakt en bij de vraag ‘Hoe heet ze’ even een seconde nadenken ‘Shit, hoe heet ze?’ Nooit geweten dat je korte termijn geheugen zo (hopelijk tijdelijk) beroerd kon wezen!

Geen schaamte

‘Als je een kind hebt gekregen dan ken je een stuk minder schaamte.’ Dit hoorde ik veel om mij heen, maar ik moest er niet aan denken om ongegeneerd in het ziekenhuis daar te liggen met dokters die om en om binnen zouden lopen. Maar wat denk je? Ik lag daar, in mijn eigen wereld, kon bijna geen woord uitbrengen van de pijn tijdens de weeën en verschillende dokters kwamen binnen lopen. En ik lag daar in mijn nachthemd met mijn benen in mijn nek (nee OK zo lenig ben ik niet) tot ik ineens opmerk dat er een jonge mannelijke stagiair aan het einde van mijn bed staat! ‘OMG wat doet die jonge gozer nou hier?!’ was mijn eerste gedachte maar al snel werd dit ‘Pff nou jammer dan. Ik heb wel wat beters te doen dan me daar druk om te maken.’Douchen onder begeleiding van de zuster? Och ze hadden me toch al gezien dus geen probleem;hoppa in mijn Eva outfit de douche in.

Het was dus een makkie om vervolgens twee weken terug als een idioot gehuld in mijn fluffy badjas met daaronder de eerste de beste laarzen die ik kon vinden en mijn wilde ontplofte knot op mijn hoofd met de vuilcontainer achter mij aan te rennen en vervolgens bijna smekend de chauffeur aan te kijken of hij de mijne toch nog kon legen aangezien ze op het punt stonden te vertrekken. Hij zal vast gedacht hebben, maar weet je? Mijn container was geleegd en daar ging het mij om. En dat ik er niet uitzag? Dat kon me lekker niks schelen.
Ja, bijzonder wat de komst van een kind met je kan doen. Geestelijk en ook lichamelijk. Heb jij ook een leuke of grappige situatie gehad als gevolg van je zwangerschap/hormonen, ik lees het graag terug in de comments.