Help! Mijn lichaam veranderd.

Tijdens de zwangerschap kan je lichaam en soms toch ook wel je hoofd een beetje op hol slaan, zo ook dus bij mij. Maar het wil niet zeggen dat iedereen dezelfde veranderingen mee maakt. In deze blog zal ik een aantal veranderingen die ik ondervind bespreken.

Buik

Deze is best voor de hand liggend toch? Iedere vrouw die zwanger is krijgt een bolle buik (uitzonderingen daar gelaten) Ik denk dat ik bij mezelf pas echt m’n buik begon te zien toen ik 21 weken was. Bij 19 weken dacht ik nog ;’ Hmm ik zie nog niet echt veel’.. en toen stond ik dus 2 weken later voor de spiegel in een wat strakker jurkje en dacht ik ;’ Yup, daar heb je je buik, nu kun je er niet meer omheen hoor’. Met een groeiende buik kon ik me natuurlijk moeilijk in m’n normale shirtjes blijven proppen, aangezien deze inmiddels bijna voor naveltruitjes door konden (grapje!). Dus dat werd shoppen..
Niet alleen werd het met de kleding wat lastiger, je naar de uitgang van de bus werken wanneer het druk is gaat niet echt soepel meer, en bukken is ook niet een heel fijn gevoel. Dus tegenwoordig als ik de post moet oppakken ga ik als wel getrainde ballerina in de tweede positie in plié, om me alsnog aan de deurklink vast te moeten houden om omhoog te komen.

 

Verstopte neus

Ik heb nu al weken last van een verstopte neus, maar dan alleen ’s nachts! Ik kan snuiten wat ik wil maar het helpt niks. Lig ik eindelijk weer en krijg ik wat lucht, heb ik zo’n irritant fluitje in mijn neus, aaah!

Nachtmerries

Buiten adem van het rennen, staan we met bonzend hart in de schuur te schuilen.‘Volgens mij zijn we hem kwijt.’ Langzaam doen we de deur open, maar ineens staat de man met het halve gezicht weer voor ons. We rennen richting het bos en vinden een put. ‘Spring erin! Snel! Hij komt eraan! NU!’ Maar de put is veel te klein dus word ik geplet door de andere persoon die ook probeert te schuilen.
Bezweet en hyperventilerend (weet je nog de verstopte neus waar ik eerder over vertelde?) schrik ik wakker en ik sla de dekens van mij af. Waarom ging ik ook alweer ‘The Walking Dead’ kijken voor het slapen gaan?
Nachtmerries en rare dromen komen steeds vaker voor, gelukkig onthou ik ze niet altijd en kan ik soms ook gelijk weer doorslapen, maar soms ook niet en dan lig ik daar starend naar het plafond, bang om naar de wc te gaan, want wat als er ineens iemand m’n enkels vast pakt als ik uit bed stap? Om 03:00 in de nacht is dit een zeer realistische gedachte OK?

Eten en Drinken

Ik heb geen rare eetgewoonte ontwikkeld dus je zult me niet ineens zien lopen met een augurk met slagroom of andere gekke combinaties. Wat wel opvallend is is dat ik eerst bijna nooit brood at, soms in het weekend een pistoletje of bij de Hema een wat luxer broodje. Maar nu vind ik brood ineens heerlijk, hoe donkerder hoe beter!
Waar ik eerst de dag door kon komen met net aan een paar glaasjes water, is dit nu echt volledig omgeslagen. Ik heb ontzettende dorst alsof ik al dagen zonder drinken in de woestijn rondloop. Nu heb ik op het werk een hele fijne 0.5 l mok van ‘Blond Amsterdam’ en die vul ik nu toch wel minstens 3 tot 4 keer op een dag, en daarnaast drink ik thuis ook wat meer, iets wat ik eerst eigenlijk ook maar heel weinig deed. Nu is het natuurlijk heel goed om veel te drinken, maar je moet wel veel sneller naar de wc! Dit brengt mij gelijk naar het volgende punt.

Plassen

Het gevolg van veel drinken is dus ook meer naar de wc moeten, maar het feit dat alles in mijn buik wat opzij gaat voor Mini zal er ook wel mee te maken hebben. Ben ik net op het werk naar de wc geweest voor ik naar huis ga, sta ik in de trein moet ik alweer. Ga ik thuis meteen als ik binnen kom, moet ik na een uur weer.. En ook ’s nachts moet ik er nu wel een keer uit, wat voorheen nooit het geval was. Als het dan wel eens een keer voorkwam kon ik me nog omdraaien en verder slapen, maar nu kan ik het niet meer ophouden en moet ik er toch echt aan geloven. Gelukkig blijft het tot nu toe 1x per nacht, ik heb begrepen dat dit veel vaker kan worden.

Gebit

Als ik iets belangrijk vind dan is het wel mijn gebit, en verzorg deze goed. Ik ben dan ook nooit bang geweest voor de tandarts want ik heb nooit eerder een gaatje of andere problemen gehad. Maar nu een paar weken geleden ontdekte ik een verdacht plekje op 1 van mijn kiezen die ik met geen mogelijkheid weg kreeg met poetsen, maar goed het deed geen pijn dus ik dacht er niet al te veel bij na. De dag erna zou ik naar de tandarts gaan, en s’ochtends probeerde ik nogmaals met veel moeite dat vlekje weg te krijgen, maar tevergeefs. Ergens dacht ik nog ;’Dit is toch niet hoe een gaatje eruit ziet?’ Ik vond het bijna beschamend dat ik daar straks in die stoel zou liggen en dat de tandarts zou denken;’Zo die had wel even beter mogen poetsen’. Goed ik mocht in de stoel liggen, standaard praatje;’Geen last? Alles goed met de gezondheid?’, ‘Ja hoor’ antwoordde ik. Nu had ik wel gelezen dat het niet goed is om röntgenfoto’s te nemen tijdens de zwangerschap, en omdat ik niet wist of hij dit überhaupt zou doen, vermeldde ik er dus wel even bij dat ik in verwachting ben. ‘Oooh..’ zei hij, ‘Gefeliciteerd!’. Maar nu ging hij ineens wel veel grondiger mijn gebit bekijken, en viel dus meteen over het gevreesde ‘vlekje’. ‘Oei, dit ziet er wel verdacht uit’. ‘Shit’ dacht ik. ‘Ja dit ziet er toch wel uit als een gaatje. Dit gebeurd vaker bij de zwangerschap, het tandvlees en de tanden worden wat zwakker.’ Hij begon met allerlei attributen in de weer te gaan en ik hoopte dat hij niet zomaar zonder iets te zeggen een verdoving erin zou jassen, maar gelukkig gebeurde dit niet. Om het zeker te weten vroeg ik; ‘OK, dus het is zeker een gaatje?’. ‘Ja, dit is zeker een gaatje’. Je weet wat ze zeggen grapte de tandarts;’ Elk kind kost je een tand.’
Verdorie m’n eerste gaatje!

Beweging

Dit is toch wel de leukste verandering die ik heb ondervonden sinds een paar weken terug. Ik voel Mini nu duidelijk schoppen en bewegen! Soms kun je dit al voelen als je rond de 17 of 18 weken zwanger bent, maar omdat bij mij de placenta aan de voorkant ligt, zei de verloskundige dat het waarschijnlijk wat langer zou kunnen duren. Als ik het mij goed herinner voelde ik het voor het eerst bij de 21 weken. Best een apart gevoel in het begin maar nu ik er aan gewend ben geraakt, en ik voel haar schoppen is het toch even een teken van; ‘Hey ze is wakker’. Wat het ook wel speciaal maakt is dat mijn vriend haar ook al kan voelen als hij z’n hand op mijn buik houd, zo geniet je er toch samen van.

 

Wat waren/zijn jou meest opvallende veranderingen tijdens je zwangerschap?